Zespół kolana trzaskającego ścięgien przyśrodkowych jest rzadkim schorzeniem, z kilkoma przypadkami opisanymi w literaturze. Wrażenie trzaskającego ścięgna pojawia się, gdy ścięgno podudzia przechodzi nad kłykciem przyśrodkowym kości piszczelowej, brzuścem mięśnia lub innym ścięgnem. Często dotyczy to ścięgna mięśnia półścięgnistego (semitendinosus), ale opisywano również jednoczesne zajęcie ścięgien mięśnia półścięgnistego (semitendinosus) i gracilis. Chociaż dokładna etiologia pozostaje niejasna, autorzy przypuszczają, że schorzenie to jest wynikiem wrodzonej deformacji lub degradacji dodatkowych pochewek ścięgnistych ścięgna mięśnia półścięgnistego. Podczas gdy większość przypadków ustępuje po leczeniu zachowawczym, wybrane przypadki wymagają interwencji chirurgicznej. Zarówno dystalne uwolnienie chirurgiczne jak i pobranie ścięgna okazały się skutecznymi procedurami chirurgicznymi, przynoszącymi złagodzenie objawów przy minimalnej zachorowalności pacjenta. W tym artykule opisano przypadek przyśrodkowego zerwania ścięgien mięśnia dwugłowego uda z udziałem ścięgien semitendinosus i gracilis. 17-letnia Afroamerykanka zgłosiła się do lekarza z powodu silnego bólu i trzaskającego ścięgna po tylno-przyśrodkowej stronie kolana. Zlecono wykonanie zdjęć radiologicznych, które nie wykazały ostrego złamania, ostrego zwichnięcia, prawidłowej przyśrodkowej przestrzeni stawowej, prawidłowej bocznej przestrzeni stawowej oraz prawidłowej przestrzeni rzepkowo-udowej. Dokonano przeglądu opcji zachowawczych i chirurgicznych, a pacjentka zdecydowała się na zabieg pobrania ścięgien. Cztery tygodnie po operacji pacjentka zgłosiła całkowite ustąpienie objawów. Do dnia dzisiejszego nie odnotowano nawrotu dolegliwości. Autorzy mają nadzieję zwiększyć świadomość istnienia tego schorzenia i uzupełnić istniejącą literaturę.