Seria włókien przechodzących z ciała rzęskowego do torebki soczewki na jej równiku lub w jego pobliżu, utrzymujących soczewkę w odpowiedniej pozycji i umożliwiających mięśniom rzęskowym działanie na nią. Soczewka i zonule tworzą membranę, która dzieli oko na mały obszar przedni, który zawiera ciecz wodnistą, i większy obszar tylny, który zawiera ciecz szklistą. Zonule tworzy pierścień, który jest w przybliżeniu trójkątny w przekroju meridionalnym. Zbudowana jest z włókien, które w większości są przezroczyste i proste. Napięcie tych włókien zmienia się w zależności od stanu skurczu mięśnia rzęskowego i w ten sposób wpływa na wypukłość soczewki. Zonule Zinna zbudowane są z wielu niekomórkowych włókien, których fibryle składają się z bogatego w cysteinę mikrofibrylarnego składnika układu elastycznego, fibryliny. Włókna te zostały sklasyfikowane w następujący sposób: (1) Zonulę hialoidalną (orbiculo-posterior capsular fibres), która wywodzi się z pars plana ciała rzęskowego i wprowadza się do torebki tuż za równikiem na brzegu dołu rzepkowego. (2) zonulę przednią (włókna okoruchowo-zwieraczowe przednie lub blaszka zonulowa przednia), które pochodzą z części przypowierzchniowej ciała rzęskowego i wchodzą do torebki tuż przed równikiem. Są one najsilniejsze i najgrubsze spośród włókien zonularnych. (3) Tylna zonula (włókna cilio-posterior capsular lub tylna blaszka zonularna), która pochodzi z pars plicata ciała rzęskowego i wchodzi do torebki soczewki po stronie tylnej w stosunku do równika. Są one najliczniejsze. (4) Zonulę równikową (włókna cilio-equatorial), która pochodzi z pars plicata ciała rzęskowego i wchodzi do torebki soczewki na równiku. Syn. aparat zawieszający soczewki; więzadło zawieszające; włókna zonularne. Zob. kanał Hanowera; kanał Petita; wyrostki rzęskowe; ora serrata.
.